Een pas op de plaats

Soms gebeurt er iets, waardoor je even ‘gevloerd’ wordt en gedwongen wordt rust te nemen.
Bijvoorbeeld, je:
- gaat door je rug
- krijgt griep
- breekt je been
- migraineaanval
- of anders
Er wordt dan eigenlijk even ‘van bovenaf’ tegen je gezegd: “Ga jij maar even zitten of liggen”,
omdat je het uit jezelf niet doet. Je vindt dat je geen tijd hebt, dat je het jezelf niet kunt permitteren, dat je onmisbaar bent of welke ‘goede’ reden dan ook.
In ieders leven gebeuren er dingen die ons raken.
Dingen die een emotie teweeg brengen.
Dingen die we niet zo leuk vinden.
Of zelfs dingen die ons tijdelijk onderuit halen.
Doordat we in zo’n ‘doordraafmaatschappij’ leven stappen we hier vaak heel snel overheen door afleiding te zoeken in werk, sport, uitgaan of ons te focussen op andere mensen. Eigenlijk vluchten we voor datgene wat we voelen in de hoop dat het dan snel over zal gaan. Meestal lijkt dat wel te helpen, maar wat er meestal gebeurt, is dat die emoties ergens in ons lichaam ‘parkeert’, we zetten ze ergens neer waar we er geen last meer van hebben.
Als we dat vaak doen is op een gegeven moment ‘ons emmertje vol’. Iedereen heeft een lichamelijke  zwakke plek. Voor de één is dat de darmen, voor de ander het hoofd, voor weer een ander de rug en sommigen worden gewoon ziek, omdat hun immuunsysteem verzwakt is. En dan zijn er ook nog mensen die negeren zelfs al deze ‘tekenen aan de wand’, dat ze even rust moeten nemen, en breken dan uiteindelijk iets.
Dat lijkt niet mogelijk, want zoiets als je been breken, daar heb je toch geen invloed op en gebeurt toch toevallig? Maar toeval bestaat niet, deze mensen worden ook ‘geholpen’.
Let maar eens op bij wie en in welke situatie dit ‘toevallig’ gebeurt………
dan zul je zien.
En daar liggen we dan…………
te liggen!

En dan gaan we door van alles en nog wat heen.
Eerst natuurlijk ‘De Weerstand’, want we laten ons natuurlijk niet zomaar vloeren, daar balen we van en we verzetten ons er hevig tegen, tenminste als we de kracht er nog voor hebben….
En als we dan uiteindelijk denken:
“Ja, ik kan me nu wel tegen blijven verzetten (de meest zekere manier om iets voort te laten duren is er weerstand aan geven!), maar dat heeft ook geen zin. Het gebeurt waarschijnlijk niet voor niets”……..
dan kun je het toelaten en dan gebeurt het:
De energie gaat stromen.
De blokkades (lees: verstopte emoties) komen vrij.

Ineens laat je al die oude rotzooi los, al die oude emoties, blokkades, irritaties, verdrietjes,
teleurstellingen, onbegrip en onmacht.

Je ver-ast letterlijk je oude rotzooi.
(Koorts ver-ast ook letterlijk de negatieve energie, dus wees blij als je eens koorts hebt en neem geen Paracetamolletje).

De heldere inzichten vliegen je om de oren.
Je accepteert en waardeert zelfs waarom dit ‘jou allemaal overkomt’.
En de volgende stap is:
Loslaten.
En dan geniet je ineens van de rust.
Je ziet dat alles ook wel ‘loopt’ als je het gewoon lekker rustig aan doet.
Dat alles misschien zelfs nog wel beter loopt en je minder moeite kost.
Dat oude, vastzittende ballast van je af is gegleden.
Dat je alles weer positief kunt bezien i.p.v. ‘gekleurd’ door vastzittende emoties uit het verleden.
Dat je weer creatieve ideeën krijgt……
En inspiratie……

En kun je er weer helemaal voor gaan!

Reacties